logo_02jpg        Randland | VII - In de Karpaten   logo_02jpg


Drie begraafplaatsen – Rohatyn, Dolyna en Mizhhiria

Rohatyn – grieks-katholieke begraafplaats van Bojken

Wit geschilderde stenen kruisen met Jezus en/of andere figuren zoals Maria of apostelen. Alles in het Oekraïens of Bojks dialect. Mooi dat alles wit geschilderd is.



Dolyna – joods-chassidische begraafplaats

Behalve twee opgelapte ohels[1] en een paar struikelstompen van grafstenen en een poes op een stomp: niets. Wel een recent hek. Weer een begraafplaats die er niet is.


[1] Een ohel is een grafhuisje, letterlijk: tent.


Mizhhiria – stadsbegraafplaats

Vooraan een oorlogsslachtoffersmonument met een groot zwart tweearmig kruis en met vierarmige kruisen op de gedenkstenen – zoveel kruisen, dat is nieuw, van Stalin had dat nooit gemogen. Op de linker steen Oekraïens-Roetheense namen in cyrillisch schrift. Op de rechter, in latijns schrift, zijn het Hongaars-achtige namen, alléén maar Hongaarse namen. Beide namenlijsten precíés even lang.

 Daarachter een bloemrijk grasland. Wie liggen daar zo grafsteenloos? Joden, Roma, Poolstaligen, Duitstaligen, Hongaarstaligen, Tsjechischtaligen toch niet? Of zijn we te wantrouwig en is het een kerkhofgedeelte dat er nog niet is? Niemand om het aan te vragen.

 Achteraan een gewone Oekraïense begraafplaats; graven met vergulde fotolijstjes en plastic bloemen, oftewel zoals Poolse vrienden zeggen: plastik-fantastik. Geen enkele steen gezien met een Tsjechische naam.

 Er moet ergens hoger op de heuvel een oud gedeelte (met hopelijk wel Tsjechische graven) liggen, maar dat kunnen we niet vinden. Later vertelt iemand dat die afdeling zo overwoekerd is dat het geen wonder was.


© Paul Braamberg 2022.