Randland |
IV - Lviv
Grote
hal vol etende, drinkende en luidruchtende Lvivelingen. Toeristen te zien noch
te horen.
Zelfbedieningsbuffet, tray over railing voortschuiven langs uitstalkasten met koksengelen erachter. Soepen, salades, groenten, worstjes, karbonades, schnitzels, aardappelen, rijst, deegwaar, nog meer groenten, kisch, strudels en kwarkgebakjes, we geraken watertandkwijlend, bestek uit bestekbakken, servetten, glazen water met citroenschijfjes, bier, geen licentie-lager maar echt Lvivske. En kwas.
Een habbekrats pinnen.
Met volgestapelde trays naar een vrije tafel slalommen.
We smikkelen, zeg gerust: vreten, smakkend en zwijgend.
Dit is geen buffet uit de Sovjet-tijd met aluminium bestek en kromme dienbladen, dit is geen studentenmensa met aardappelpureekwakken of vliegveldvertrekhalvreettent met smakeloos hormoonvlees. Dit is een vier-sterren-buffet voor vierhonderd gewone mensen.
Na de borden zijn de glazen geleegd en verse espresso en cappuccino’s en amerikano gehaald en wij post-copieus geluimd.
Lviv is geweldig.
Ja hoor, denken we vermoeid, Lviv is geweldig.
Lviv is een van de weinige grootse steden die je kent die níét aan een rivier of zee of allebei liggen. Lviv is compact. Lviv is van het formaat dat Praag, Wenen Krakau, Brussel en al die andere ka-oe-ka-steden zouden moeten hebben.
Als je Madurodam uitvergroot tot schaal 1:1, kun je nog steeds vanaf de Madeuromast het Binnenhof zien, bollenvelden, Dam, Gronings station, Kinderdijk en Vrijthof: het laagste van de Lage Landen weggelaten, het hoogste overzichtelijk bijeengeschoven. Dát is Lviv: ka-oe-ka-concentraat, schaal 1:1 en vol engelvolk.
Ja hoor, engelenhel vol opdringerige toeristen.
Wat zei je, opdrinkerige toeristen?
Luister, Lviv prat niet op paradeerpleinen, praalkerken, protspaleizen, proleetopera’s, prutsbruggen en wat al niet, engelenstad Lviv pronkt smalspoortram. Want Schönbrunn noch Hradčany maar Stadtbahn, tramvaj, šaling, villamos, tramwaj, трамвай/tramway: openbaar vervoer is de essentie van het ka-oe-ka-radijs geweest.
Ja hoor, en billenknijpers z’n ondergang.
Jullie zijn in mineur alsof jullie stadswandeling uitliep op een begrafenis.
Dat alles zeggen we zwijgend want we gunnen elkaar ons gelijk.
Gaan we nu eindelijk slapen?
‘Wacht even, lees eens wat we net hebben opgeschreven – waarom gebruiken we steeds van die rare woorden? “Ka-oe-ka-radijs” en es effe kijken, hier: “Lviv prat niet” – pratten is toch geen werkwoord?’
‘Ja kijk, Word zet er een rood kringeltje onder.’
‘Reizenderwijs …’
‘Kringeltje eronder!’
‘… Bezigen we zo hier en daar een mengtaal van onze spreektaal, continental English, met Oekraïens, Russisch, Pools, Jiddisch, Duits en onze eigen moedertalen, te weten …’
‘Hemel, ik krijg nog meer slaap.’
‘In onze nieuwe taal telt alleen de betekenis van de woorden, de grammaticale vorm is eigenlijk flauwekul, die gaan we af…’
‘O ja, het Engels is er al ver mee: walk betekent zowel wandeling als ik/jij/wij/jullie wandelen.’
‘Chinees gaat al helemaal zo.’
Opstaand: ‘Chinees! Ik ga sleepwalk.’
‘Little-British is geen Europese taal meer.’
‘Daarom juist. Lezer, wen er maar vast aan: wij creëren de ee-uu-taal van de toekomst, het pan-Europees.’
‘Of zou het Google-Transleets zijn?’
Zelfbedieningsbuffet, tray over railing voortschuiven langs uitstalkasten met koksengelen erachter. Soepen, salades, groenten, worstjes, karbonades, schnitzels, aardappelen, rijst, deegwaar, nog meer groenten, kisch, strudels en kwarkgebakjes, we geraken watertandkwijlend, bestek uit bestekbakken, servetten, glazen water met citroenschijfjes, bier, geen licentie-lager maar echt Lvivske. En kwas.
Een habbekrats pinnen.
Met volgestapelde trays naar een vrije tafel slalommen.
We smikkelen, zeg gerust: vreten, smakkend en zwijgend.
Dit is geen buffet uit de Sovjet-tijd met aluminium bestek en kromme dienbladen, dit is geen studentenmensa met aardappelpureekwakken of vliegveldvertrekhalvreettent met smakeloos hormoonvlees. Dit is een vier-sterren-buffet voor vierhonderd gewone mensen.
Na de borden zijn de glazen geleegd en verse espresso en cappuccino’s en amerikano gehaald en wij post-copieus geluimd.
Lviv is geweldig.
Ja hoor, denken we vermoeid, Lviv is geweldig.
Lviv is een van de weinige grootse steden die je kent die níét aan een rivier of zee of allebei liggen. Lviv is compact. Lviv is van het formaat dat Praag, Wenen Krakau, Brussel en al die andere ka-oe-ka-steden zouden moeten hebben.
Als je Madurodam uitvergroot tot schaal 1:1, kun je nog steeds vanaf de Madeuromast het Binnenhof zien, bollenvelden, Dam, Gronings station, Kinderdijk en Vrijthof: het laagste van de Lage Landen weggelaten, het hoogste overzichtelijk bijeengeschoven. Dát is Lviv: ka-oe-ka-concentraat, schaal 1:1 en vol engelvolk.
Ja hoor, engelenhel vol opdringerige toeristen.
Wat zei je, opdrinkerige toeristen?
Luister, Lviv prat niet op paradeerpleinen, praalkerken, protspaleizen, proleetopera’s, prutsbruggen en wat al niet, engelenstad Lviv pronkt smalspoortram. Want Schönbrunn noch Hradčany maar Stadtbahn, tramvaj, šaling, villamos, tramwaj, трамвай/tramway: openbaar vervoer is de essentie van het ka-oe-ka-radijs geweest.
Ja hoor, en billenknijpers z’n ondergang.
Jullie zijn in mineur alsof jullie stadswandeling uitliep op een begrafenis.
Dat alles zeggen we zwijgend want we gunnen elkaar ons gelijk.
Gaan we nu eindelijk slapen?
‘Wacht even, lees eens wat we net hebben opgeschreven – waarom gebruiken we steeds van die rare woorden? “Ka-oe-ka-radijs” en es effe kijken, hier: “Lviv prat niet” – pratten is toch geen werkwoord?’
‘Ja kijk, Word zet er een rood kringeltje onder.’
‘Reizenderwijs …’
‘Kringeltje eronder!’
‘… Bezigen we zo hier en daar een mengtaal van onze spreektaal, continental English, met Oekraïens, Russisch, Pools, Jiddisch, Duits en onze eigen moedertalen, te weten …’
‘Hemel, ik krijg nog meer slaap.’
‘In onze nieuwe taal telt alleen de betekenis van de woorden, de grammaticale vorm is eigenlijk flauwekul, die gaan we af…’
‘O ja, het Engels is er al ver mee: walk betekent zowel wandeling als ik/jij/wij/jullie wandelen.’
‘Chinees gaat al helemaal zo.’
Opstaand: ‘Chinees! Ik ga sleepwalk.’
‘Little-British is geen Europese taal meer.’
‘Daarom juist. Lezer, wen er maar vast aan: wij creëren de ee-uu-taal van de toekomst, het pan-Europees.’
‘Of zou het Google-Transleets zijn?’
©
Paul Braamberg 2022.
