Nieuwe lente, nieuwe scheermesjes
Zo snijdt de oogpijn van schaduw ràts naar zon en ràts terug.
Niemand houdt van oogpijn.
De oogarts niet, die ziet ie niet, ràts in zijn spleetlamp.
De farmaceut niet, want er is geen oogpijnmarkt.
De apotheek niet, als je binnenratst: je barse barstpijnkop willen ze verschoppen, gewond
dier, geen bovennormigtal oogdruppels voor jou. Ràts. Ràts.
(Weer buiten begrijp je ze wel, die zelf wegbezuinigd wordende gezondheidszorgenkindjes.)
Zo scheert de lente langzamerpols richting zomerpijn.
Pijn ben je alleen, pijn maakt je alleen. Steeds, ràts, die scheermesjes, dan mookgeplof en
schedelgedreun. Groggy sluit je de luiken, permanent
wachtend op het wintergrijs.
Paul Braamberg/Maastricht, april 2019.