Je weet het nog goed: toen je nog klein was, een half jaar geleden dus, toen je nog duimde, toen je voor het eerst begreep dat je moeder je berooft. Het was een aangenaam warme middag en je wilde buitenspelen maar je lag in bed omdat je een middagdutje moest doen, dat wil zeggen: omdat zij haar middagdutje wilde doen, je moeder, en je kon niet slapen en je keek naar boven. [...]

Lees hier het hele verhaal De vang van het gevlucht.

[...] Je vroeg haar wat ze vond van Ruslands vandaagdedagse slachtingen in Oekraïne, met bevrijding van Russischtalige minderheden als smoes. Meteen leek ze op haar hoede. ‘Latvians are okay,’ zei ze diplomatiek en toen vroegen twee nieuwe bezoekers haar aandacht [...]

Lees hier het hele verhaal De hond en de wolf.

Kaninefalsheid in geschrifte is tegelijk het Oude Testament van de Kaninefaten en hoofdstuk 10 van de roman Kaninefaat, en kan goed als zelfstandig verhaal over geschiedsverandering worden gelezen. Dit is het begin:

Alleen nog de mysterieuze Kaninefaten beschrijven en hun barbaarse baas interviewen, dan is Tacito klaar. Tacito, speciaal gezant van Caesar om een inventarisatie te maken van de volkjesbende langs de lange limes[1], is een knokige man met reeds grijzende haren en opvallend lange wenkbrauwhaartjes [...]

Lees het verhaal in boekvorm en klik rechts hiervan op het grijze cirkeltje.

---

[1]  De lange limes is de noordgrens van het Romeinse Rijk.

Het verhaal 2040-04-22-13:24 is in 2018 verschenen in de bundel Verhalen Uit Het Schrijflab 2 bij uitgeverij Shinz. Deze bundel kun je op de Contact-pagina bestellen.

2040-04-22-13:24 is tevens het 24ste en laatste hoofdstuk van de nog te verschijnen dystopische roman Dossier 2030.
Dit is het begin van 2040-04-22-13:24:
Het is een heldere, koude dag in april 2040. Terwijl Lotte Rij door een roltrap van de ondergrondse opgestuwd wordt naar straatniveau slaat haar hoofdchip het uursignaal van 13. Lotte, een free-femme van 39 jaar, heeft ooit de Big Ben als uursignaal gekozen, het meest plechtstatige, het langste ook. Daarom laat ze de klokslagen versneld door haar hoofd plinkelen, alsof Westminster een speeldoosje is, maar niet snel genoeg om te voorkomen dat ze enkele van de 9 songcontesten overschreeuwen die ze tijdens haar wandeling naar huis moet mede-jureren, gezellig het hele massamediamere spectrum van free-wheelhymnes en F-f-songs tot lynchliners. [...]

De verhalen De kiezen des tijds en Mythisch ideaalbeeld zijn in 2017 verschenen in de bundel allengs standvastig bij uitgeverij Spruijt&Spruyt. Deze bundel kun je op de Contact-pagina bestellen. Het begin van Mythisch ideaalbeeld:

Nadat we de boedel hebben verdeeld, maken we een strandwandeling, ik en mijn aanstaande ex. De zon brandt en de golven klotsen loom tegen de vloedlijn, ze ruiken naar zilt en zweet. […]

Het begin van De kiezen des tijds:

Deze legende verhaalt van drieëneenhalfduizend jaar geleden. Een tijd van grote innovaties, van zieners en orakels […]

De verhalen De Tuimelkeuken en Bolle buiken zijn in 2017 verschenen in de bundel Vijftien verhalen uit Het Schrijflab bij uitgeverij Shinz. Deze bundel kun je op de Contact-pagina bestellen. Dit is het begin van De tuimelkeuken:
Na regen komt zonneschijn, blikkerend in m’n thee-ei. Maar na zon komt hagel. En die hagel tiktakt tegen ’t tuimelraam en ik snijd peinzend een plakje ontbijtkoek. Enkele hagelstenen, groot als duiveneieren, tuimelen naar binnen en ik tuimel naar buiten en de bergtoppen waarheen ik sta gedagblikt zijn [...]
De 100-woorden versie van De tuimelkeuken staat op deze 100-words webstek van Mieke Vandromme

De verhalen Uitvlokkende mist en Sans sauvetage zijn in 2015 verschenen in de bundel koud en teder bij uitgeverij Spruijt&Spruyt. Deze unieke “tuimeldruk”-bundel is helaas uitverkocht. Het begin van Uitvlokkende mist:

Een ogenblik kijkt Jozsef Chalilejský tegen de witgladde knieholtes van Marzenka, zijn nieuwste verovering, dan ploft ze naast hem op de bank. Jozsefs maag vlindert. Ze gaat iets vertrouwelijks zeggen, weet hij, want ze heeft de draadomroep zo hard gezet dat een eventueel microfoontje in de muur er niets van zal kunnen verstaan […]

Het begin van Sans sauvetage:

Blauw is de essentie. Want kijk naar de foto: alle tinten blauw zijn de bijna verticaal tegen de rotsen geplakte bouwsels van dit kust­stadje. En op de promenade daarvan zitten mijn twee dochtertjes Kristien en Jesse, mijn zogenáámde dochtertjes, maar dat weet alleen ik […]

Omdat de bundel koud en teder is uitverkocht, kun je beide verhalen hieronder in bladerboekvorm lezen.