Zij boog zich over hem maar hij had de ogen geloken en merkte niets. Well done!
In de chaotische branding had Gina Bananafish lang moeten wachten tot er niemand keek, om dan over het wreed-zonnige strand naar die liggende landmeerman te hupsen. Éérst haar fraai geprononceerde onderkaak droog geveegd opdat geen enkel drupje haar zou verraden. Jazeker, zee-verhalen deinen eindeloos, plotloos, maar o wat zocht Gina graag de grenzen op!
Lang lag hij zo, tot de zeebries hem kippenvelde – vies gezicht, vond ze, wegwezen! Des avonds bleek hij lelijk verbrand. Visolie, schoot hem te binnen, dat helpt: rijk aan bètacarotenen.
Paul Braamberg/Amsterdam, maart 2019.